Artykuły

Tynki są to zaprawy budowlane nakładane na powierzchnie ścian i stropy, w celu ochrony ich przed działaniem wilgoci, ognia i czynników atmosferycznych oraz nadania powierzchniom pożądanego wyglądu.

W zależności od miejsca stosowania, tynki dzielimy na:
• wewnętrzne,
• zewnętrzne (elewacyjne).

Istnieje również klasyfikacja w oparciu o grubość warstwy tynku i jego typ na:
• tynki tradycyjne (tynki z zapraw) - grubości 10-20 mm,
• tynki cienkowarstwowe - grubości do 10 mm - znajdujące zastosowanie głównie jako warstwa wierzchnia w systemach dociepleń.

Ze względu na zastosowany rodzaj zaprawy wyróżnia się tynki tradycyjne:
• wapienne - zwykle wykorzystywane jako tynki wewnętrzne,
• cementowo-wapienne - zwykle jako tynk zewnętrzny lub narzut pod tynk wewnętrzny,
• cementowe - stosowane, gdy wymagane jest szczególna wytrzymałość tynku i odporność na działanie wody,
• gipsowe - zwykle stosowane, jako tynki wewnętrzne, z wyjątkiem pomieszczeń o podwyższonej wilgotności.

Tynki cienkowarstwowe można sklasyfikować ze względu na rodzaj spoiwa:

1. mineralne:
• cementowe (spoiwem jest cement, charakteryzują się wysoką paroprzepuszczalnością, odpornością na działanie wody i ognia),
• silikatowe czyli krzemianowe (spoiwem jest szkło wodne, charakteryzują się dużą odpornością na działanie warunków atmosferycznych, są niepalne, nie chłoną wody, stosowane jako tynki zewnętrzne).

2. żywiczne (polimerowe) - spoiwem jest żywica polimerowa, stosowane jako tynki zewnętrzne, odporne na działanie wody, mają niską paroprzepuszczalność, ulegają jednak szybkiemu zabrudzeniu, gdyż wskutek tego, że nie odprowadzają ładunków elektrostatycznych "przyciągany" jest kurz.

3. silikonowe
Spoiwem jest żywica metylosilikonowa, charakteryzują się dużą paroprzepuszczalnością, niską nasiąkliwością, mrozoodpornością.

Chcąc dobrze położyć tynk cienkowarstwowy należy pamiętać, że:

• tynki mineralne wymagają równego podłoża - służy do tego odpowiednia mineralna szpachlówka,
• podłoża pod tynki cienkowarstwowe muszą być zagruntowane,
• przy wykonywaniu wypraw cienkowarstwowych, na jednej płaszczyźnie zaleca się pracować bez przerw,
• należy przestrzegać temperatury stosowania tynków cienkowarstwowych, od +5°C do + 30°C,
• należy stosować osłony na rusztowaniach (padający deszcz może rozmyć świeżo położony tynk, słoñce może spowodować zbyt szybkie wysychanie).

Alternatywą dla tynków wykonywanych "na mokro" są suche tynki.

Suchy tynk składa się z płyt gipsowo-kartonowych zwykłych o grubości 9,5 lub 12,5 mm i szerokości 1200 mm. Ich wysokość powinna być równa wysokości pomieszczenia. Tam gdzie nierówności powierzchni nie przekraczają 20 mm, płyty gipsowo-kartonowe mogą być mocowane jako suchy tynk bezpośrednio na pionowych elementach budowlanych za pomocą kleju gipsowego.

Zbyt mała nośność podłoża, uszkodzone lub luźne tynki, a także nierówny lub krzywy mur, często uniemożliwiają zastosowanie suchego tynku. W takich wypadkach konieczne jest zastosowanie obudowy ściennej na konstrukcji nośnej. W tym przypadku płyty gipsowo - kartonowe mocuje się do konstrukcji wykonanej z profili metalowych lub drewnianych łat.